Sunday, July 13, 2008

Behind the scenes


SONY HDCAM EX1 1080P30 :© 2008 Spiro Carras All Rights Reserved from Spiro Carras on Vimeo.




Ο Ρίλκε στο βιβλίο του της φτώχειας και του θανάτου, γράφει πως η φτώχεια και ο θάνατος καίει μέσα στον άνθρωπο ό,τι δεν είναι αγάπη. Το ποιητικό αυτό βιβλίο του Ρίλκε είναι επίκαιρο σήμερα, που τείνει να καταλάβει τον κόσμο ο πανικός, από την απειλή της αναγκαστικής φτώχειας.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος γράφει επίσης επάνω στο ίδιο θέμα , πως η λύση σε ένα παρόμοιο πρόβλημα είναι να κάνεις το αναγκαίο, θεληματικό: «Εκούσιον ποίει το ακούσιον».
Πριν μπούμε όμως στο ενδιαφέρον θέμα μας για την χρηματική κρίση και το αντίδοτό της, τη θεληματική φτώχεια, θα διευκρινίσουμε γενικά την έννοια της πραγματικότητας (του ρεαλισμού όπως λέγεται σήμερα), για να μη νομίζει κανείς ότι δεν στηριζόμαστε στην πραγματικότητα και απλώς θεωρητικολογούμε.
Αυτό είναι αναγκαίο να γίνει γιατί ζούμε σε μια εποχή στην οποία επικρατεί η σύγχυση, το άγχος και η αγωνία όχι μόνον για το παρόν και για το μέλλον αλλά και για το παρελθόν.
Για μένα η απάντηση στο ερώτημα, όπως και σε άλλα ουσιώδη ερωτήματα εξαρτάται από τις αιώνιες αλήθειες που δεν περιέχονται ούτε στους μύθους , ούτε στις θεωρίες της φιλοσοφίας ακόμα και της επιστήμης, αλλά στην αποκάλυψη του Θεού, όπως αυτή καταγράφεται στα ιερά κείμενα.
Όταν διαβάζεις τα ιερά κείμενα διαπιστώνεις ότι οι θεόπνευστοι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας παίρνουν όλα τα πράγματα απ΄ την καλή τους πλευρά. Στην αρχή του χερουβικού ύμνου στη Θεία Λειτουργία ο ιερέας λέγει κατ΄ ιδίαν αυτήν την ευχή: «Η δε γλώττα υμών καθαρευέτω από ρημάτων ακαθάρτων». Γιατί; Μήπως η στάση αυτή είναι εκτός πραγματικότητας ; Καθόλου δεν είναι εκτός πραγματικότητας. Πραγματικότητα δεν είναι η αρνητική πλευρά των πραγμάτων , όπως διατείνεται ένα μεγάλο μέρος της σύγχρονης Τέχνης, δήθεν χάριν της αλήθειας και του αυθορμητισμού. Η αρνητική πλευρά των πραγμάτων υπάρχει, αλλά δεν είναι αυτή η αλήθεια τους. Αυτό αποδεικνύεται στην πράξη. Ποιο είναι , για παράδειγμα , το πραγματικό σταφύλι, το καλό ή το σαπρό; Μήπως δεν λέμε όταν τρώμε ένα καλό σταφύλι: «αυτό είναι σταφύλι». Λέει κανείς το ίδιο, τρώγοντας το σάπιο. Ξέρει τι είναι πραγματικό σταφύλι αυτός που δεν έφαγε ποτέ ένα καλό σταφύλι; Με τον ίδιο τρόπο επιδοκιμάζουμε την αλήθεια κάθε πράγματος. Αν θέλουμε να μιλάμε αληθινά και όχι για να κάνουμε εντύπωση ή για να συνταράξουμε τους άλλους , το ορθό είναι να παίρνουμε πάντοτε τα πράγματα απ΄ την καλή τους πλευρά.
Ποια είναι λοιπόν η καλή πλευρά της σημερινής κρίσης του χρήματος και ποιο είναι το αντίδοτο σ΄ αυτήν; Το χρήμα φαίνεται ότι είναι η βάση των επαγγελμάτων. Τα επαγγέλματα υπάρχουν γιατί υπάρχει το χρήμα. Πριν απ΄ το χρήμα δεν υπήρχαν επαγγέλματα ούτε κοινωνία, ούτε αγορά. Όλοι έκαναν τα πάντα για να επιβιώσουν. Όπως κάνει τα πάντα ένας λαθρομετανάστης για να επιβιώσει στην ξένη χώρα. Το χρήμα λοιπόν είναι καλό και το επάγγελμα είναι καλό. Χάρις σ΄ αυτό υπάρχει προσωπική ελευθερία. Δίχως χρήμα και δίχως επάγγελμα ο άνθρωπος γίνεται δούλος. Η σημερινή εξέλιξη των πραγμάτων δείχνει ότι υπάρχει επιβουλή της ελευθερίας του ανθρώπου , ότι απειλούνται άμεσα τα προσωπικά, κοινωνικά, πολιτικά και λοιπά δικαιώματά του.
Στην Κατοχή, όπως μου διηγούνταν κάποιος γέρος φίλος μου, πρώην δικαστής,

το χρήμα ουσιαστικά είχε καταργηθεί. Με το μισθό του αγόραζε ένα μολύβι. Υπηρετούσε τότε στη Βέροια και όλοι οι δικαστές για να ζήσουν φόρτωναν κάρβουνο στα τραίνα ή έκαναν όποια άλλη χειρωνακτική εργασία υπήρχε. Ο πρόεδρος που δεν πήγαινε στο σταθμό του τραίνου να φορτώσει κάρβουνα πέθανε κι αυτός και η οικογένειά του.
Η ανυπαρξία χρήματος ή η ανεπάρκεια πλήττει όλα τα επαγγέλματα , φτάνει ακόμα και να τα καταργήσει και να μετατρέψει τον επαγγελματία σε ανειδίκευτο εργάτη. Με τη δύναμη αυτή περιορίζει ή καταργεί τα δικαιώματα των εργαζομένων και όλες τις κοινωνικές τους κατακτήσεις, οι οποίες τους παρέχουν μια κάποια προσωπική ελευθερία και ανεξαρτησία έναντι του πλούτου.
Ο στόχος του χρήματος (εννοείται αυτών που έχουν τον έλεγχό του) είναι να παρουσιάσει την εργασία ως περιττή. Ο σημερινός άνθρωπος ήδη νιώθει τη φρίκη ότι όχι μόνο η εργασία, αλλά και η ίδια η ανθρωπότητα είναι περιττή γι΄ αυτούς που
είναι άρρωστοι από το φόβο του υπερπληθυσμού.
Πρέπει να τους πούμε ότι είναι άρρωστοι και ότι οδηγούν τη γη στην αυτοκτονία. Οι κυβερνήσεις και οι οργανώσεις δεν έχουν το θάρρος και τη δύναμη να ομολογήσουν ότι αντί να είναι σύμμαχοι και συμπαραστάτες των πολιτών τους , τους αποδυναμώνουν και τους προετοιμάζουν να δεχθούν παθητικά τη στέρηση της ελευθερίας τους.
Στον Όμηρο η Θέτις, η μητέρα του Αχιλλέα, ικέτευε να κάνουν το γιο της αθάνατο εκείνους ακριβώς τους θεούς που ήθελαν το θάνατό του, γιατί πίστευε ότι αυτοί είναι οι φίλοι της και οι σύμμαχοί της. Μήπως δεν κάνουμε και οι πολίτες το ίδιο με τις κυβερνήσεις, τα κόμματα και τις οργανώσεις, που αντί να αγωνίζονται
για την ενότητα οι ίδιοι προκαλούν τη διχόνοια μεταξύ μας;
Ποια είναι λοιπόν η καλή πλευρά της χρηματικής κρίσης και ποιο είναι το αντίδοτο; Από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα ό,τι απειλεί την ελευθερία, τον πολιτισμό και την ίδια τη ζωή του ανθρώπου εφαρμόζει πάντοτε την ίδια τακτική, την τακτική του «διαίρει και βασίλευε». Η προσδοκία του Θεανθρώπου Ιησού ήταν αυτή: Να γίνουν όλοι οι άνθρωποι ένα, που σημαίνει να μην είναι κανείς αδιάφορος για την αθλιότητα όπου κι αν υπάρχει, αλλά να περιορίζουμε τις επιθυμίες μας , να γινόμαστε θεληματικά φτωχοί για τους άλλους. Ο αυτοπεριορισμός και η θεληματική φτώχεια σφυρηλατεί την ενότητα μεταξύ μας. Αντί αυτού οι οργανώσεις σπρώχνουν τους πάντες εναντίον των πάντων. Η φτώχεια και ο θάνατος καίει μέσα μας ό,τι δεν είναι αγάπη. Αυτή είναι η καλή πλευρά της κρίσης. Και το αντίδοτο; Η αυτοσυγκράτηση, η θεληματική (αντί η αναγκαστική) φτώχεια. Έτσι θα σταματήσει η παραφροσύνη και θα λειτουργήσει η αληθινή δημοκρατία.

Tuesday, April 22, 2008

Wednesday, February 20, 2008

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973

afierwma politexneio part3

afierwma polytexneio part2

afierwma polytexneio part1

Kavafi 8

Kavafi 7

Kavafi 6

Kavafi 5

Kavafi 4

Kavafi 3

Kavafi 2

Kavafi 1

Tsitsanis-Thodorakis - Kapoia mana anastenazei




Πιστεύω ότι το συγκεκριμένο βίντεο έχει κάποιο ιστορικό ενδιαφέρον, τουλάχιστον για τους φίλους της ελληνικής μουσικής. Τον Αύγουστο του 1983 διοργανώθηκε στον Κόκκινο Βράχο της Νίκαιας μια βραδιά αφιερωμένη στον Βασίλη Τσιτσάνη. Στο βίντεο παρουσιάζεται ένα απόσπασμα της ομιλίας του Μίκη Θεοδωράκη στην έναρξη της βραδιάς και στη συνέχεια το γνωστό τραγούδι του Τσιτσάνη "Κάποια μάνα αναστενάζει" ερμηνευμένο και από τους δύο. Για την ιστορία αναφέρω ότι ο Τσιτσάνης έφυγε από τη ζωή λίγους μήνες μετά, τον Ιανουάριο του 1984.

ΚΑΙ ΠΟΥ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΤΙΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΓΙΑΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΙΚΑΡΙΑ. ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΑΙ ΟΙ ΛΑΚΕΔΕΣ ΣΤΟΝ ΩΡΩΠΟ ΤΟΝ ΤΥΛΙΞΑΝ ΣΕ ΕΝΑ ΛΑΔΟΧΑΡΤΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΣΕ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΑΓΟΝΗ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ. ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΤΟΥ ΑΔΗΛΩΤΟΥ ΘΑ ΤΟΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΑΝΤΑ .

Kai h deuterh tou idiou tou Mpamph Mpakalh. Kapoio brady ligo kairo meta pou to egrapse (kai eno eixe glytosei tis ameses synepeies, asfaleia klp giati htan kata bash dexios, kai me kapoio stelexos ths asfaleis syggenh tou), tou thn epesan sto spiti, espasan portes klp, trampoukoi to ekanan touloumi sto xylo kai tou fonazan "Xereis re giati exei xronia na dei to paidi ths, giati einai koumouni kai einai exoria kai ekei 8a meinei".
Tetoies omorfies!

H mia gia th MEGALH BELLOU:
Mesa sth mavrila tou metemfyliakou ka8estotos mpainoun sto magazi pou tragoudaei oi adelfoi Katelanoi, gnostoi trampoukoi ths dexias kai ths paraggelnoun to tragoudi.
Ekeinh aptohth (alloste eixe kanei
antartissa sta Dekembriana) tolmaei kai leei "Apo th mavri Ikaria".

Xamos! Oi Katelanoi sto dialleima pane sto kamarini ths kai thn kanoun
ashkoth sto xylo.

To megaleio mias antartissas kai enos tragoudiou kai h xeftila ton lakedon ths exousias!

Kala to video einai documento, omos kai to tragoudi einai shmeio anaforas.
Kai edo exoume to yperoxo telos, opos de mporese na to hxografhsei o Tsitsanis logo logokrisias:
Apo th mavri Ikaria! Edo fainetai h ousia tou tragoudiou.

Exo diabasei 2 dihghseis gia auto to tragoudi.

ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕ Ο ΗΛΙΑΣ ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ ΣΤΟΝ ΩΡΩΠΟ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΞΟΡΙΣΤΗΚΕ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟ ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΣΤΗΝ ΙΚΑΡΙΑ. Α Θ Α Ν Α Τ Ο Σ .

Unprecedented,insuperable!
Monadiko,axeperasto,Na zisis Miki!

Δυστυχώς σήμερα υπάρχουν μόνο τσουκνίδες και μολόχες και το κακό είναι ότι ο κόσμος τις παιρνάει για πλατάνια... Γεία σου Μίκη προφήτη...

Kapoia mana anastenazei....

Dakrysa vre paidia! Logia den yparxoun !

Dalaras - Parios - S' agapo giati eisai oraia

Tuesday, February 19, 2008

Εγκωμια , Good friday ,Greek orthodox hymns,Μεγαλη Παρασκευη

Nana Mouskouri

Nana Mouskouri George Chakiris - America

Nana Mouskouri Black Coffee

Women In Art



Music: Bach's Sarabande from Suite for Solo Cello No. 1 in G Major, BWV 1007 performed by Yo-Yo Ma

For a complete list of artists and paintings visit http://www.maysstuff.com/womenid.htm

Women Stars



Mary Pickford, Lillian Gish, Gloria Swanson, Marlene Dietrich, Norma Shearer, Ruth Chatterton, Jean Harlow, Katharine Hepburn, Carole Lombard, Bette Davis, Greta Garbo, Barbara Stanwyck, Vivien Leigh, Greer Garson, Hedy Lamarr, Rita Hayworth, Gene Tierney, Olivia de Havilland, Ingrid Bergman, Joan Crawford, Ginger Rogers, Loretta Young, Deborah Kerr, Judy Garland, Anne Baxter, Lauren Bacall, Susan Hayward, Ava Gardner, Marilyn Monroe, Grace Kelly, Lana Turner, Elizabeth Taylor, Kim Novak, Audrey Hepburn, Dorothy Dandridge, Shirley MacLaine, Natalie Wood, Rita Moreno, Janet Leigh, Brigitte Bardot, Sophia Loren, Ann Margret, Julie Andrews, Raquel Welch, Tuesday Weld, Jane Fonda, Julie Christie, Faye Dunaway, Catherine Deneuve, Jacqueline Bisset, Candice Bergen, Isabella Rossellini, Diane Keaton, Goldie Hawn, Meryl Streep, Susan Sarandon, Jessica Lange, Michelle Pfeiffer, Sigourney Weaver, Kathleen Turner, Holly Hunter, Jodie Foster, Angela Bassett, Demi Moore, Sharon Stone, Meg Ryan, Julia Roberts, Salma Hayek, Sandra Bullock, Julianne Moore, Diane Lane, Nicole Kidman, Catherine Zeta-Jones, Angelina Jolie, Charlize Theron, Reese Witherspoon, Halle Berry

Music: Bach's Prelude from Suite for Solo Cello No. 1 in G Major, BWV 1007 performed by Yo-Yo Ma

History of evil

Tuesday, January 1, 2008

Search This Blog

Archives

The discourse of "Film Culture" requires us to conceive of cinema in its own terms.

The discourse of film research will lead us to particular descriptions, " limited" kinds of analysis determined by the categories cinema provides.

Discourse is a complex concept. It refers to the way in which something is told not just in terms of its specific language (whether verbal or visual) but also in terms of what it prioritizes. Discourses are both general and specific. Narrative "realist" cinema is a discursive form, a particular kind of human expression which represents the world in a certain way, employs a particular kind of a time-visual "language". Within narrative "realist" cinema as a whole, particular genres have their own more specific discourses. i.e. The Sci-Fi film is preoccupied with themata (idea-themes) of science and control. the romance is preoccupied with themata of sexuality, gender and often property relations. These ideas are either implicit -taken for granted within the way the story is conceived or explicit - in that the film actively promoted certain values, attitudes and beliefs.

The concept of Discourse is closely connected with another key concept HEGEMONY "taken-for-granted" a "common sense" outlook on some aspect of human reality shared by the vast majority of people within the society. Hegemony helps us to understand the illusion that commonly shared attitudes and values, ways of making sense of our world, appear to come from nowhere. Narrative "realist" cinema has this characteristic, it disguises its discursiveness by pretending to be simply "there". Discourses about law and order and sexuality, for example - are themselves seen as non-discursive, as natural, as taken for granted. These core values of society appear to come from nowhere- they simply are ! This leads to a compounding of a criticism leveled against popular cinema (and other popular media) that not only does it disguise its own discursive form, but it also "naturalizes" these profoundly significant social and political discourses. THINK CRITICALLY ABOUT THEIR "CONSTRUCTED" REALITY AND THE VALUE SYSTEMS THAT FUNDAMENTALLY INFLUENCE OUR LIVES. “being indoctrinated with a political spin.” From a commercial perspective, however, the very opposite may appear to be the case. People do not want to think critically about their "constructed" reality. They pay for their entertainment, so they can be released from the concerns of their lives. They may well want the security of hegemonic values within familiar discourses. The point is that it has less to do with questions of an active/passive audience. It has to do either with the choices we make or the level of (a)Competence - (b)Education and (c) CineNoesis we bring to cinema and the screening events we attend